TRĄBKA

Trąbka – instrument dęty, tzw. aerofon, w którym źródłem dźwięku jest zawarty w piszczałce słup powietrza. Trąbka należy do grupy instrumentów ustnikowych, blaszanych. Wykonana z blachy mosiężnej z elementami chromowanymi. Podstawowe części to: korpus, dźwięcznik, wentyle i ruchomy ustnik. Korpus posiada kształt esowaty. Jest to główna, środkowa część instrumentu złożona z kilku elementów połączonych ze sobą „na wpust i wypust”. Dźwięcznik czyli czara głosowa, dolny, wylotowy człon o kształcie lejkowatym. Trąbka posiada trzy wentyle obrotowe złożone z części naciskowej, dźwigni oraz walcowatego zaworu obracającego się w cylindrze. Otwory dźwiękowe zamykane klapami Ustnik (ruchomy) wlotowy człon instrumentu tzw. munsztuk, zbudowany z kielicha i szyjki złączonych przepustem. Od kształtu, wielkości i rodzaju materiałów, z jakich zrobiony jest ustnik, zależą własności dźwiękowe instrumentu. Futerał – kształt dopasowany do kształtu instrumentu. Z jednej strony wybrzuszenie i rozszerzenie dla czary głosowej. Wykonany ze sklejki, oklejonej z zewnątrz cienkim czarnym materiałem, wewnątrz wyłożony zielonym suknem. Zamykany na zatrzaski. Posiada skórzaną rączkę do przenoszenia instrumentu.