Zbiory Sztuki

RZEŹBA CERAMICZNA STANISŁAWA ZAGAJEWSKIEGO (1927-2008)

Wystawa poświęcona jest twórczości jednego z bardziej znanych, polskich artystów z kręgu „l`art brut”. Jest ona przekrojową prezentacją twórczości Stanisława Zagajewskiego (ur. ok. 1927 r.) od 1963 r. związanego z Włocławkiem. Wystawa obejmuje fragment kolekcji rzeźb artysty gromadzonej w muzeum od 1966 r. Znajdują się na niej kompozycje ceramiczne nazywane przez artystę OŁTARZAMI, rzeźby wolno stojące i przyścienne maski z lat 1964-1990. Rzeźby o tematyce sakralnej i animalistycznej – zwierzęta fantastyczne wykonane w wypalanej glinie, niektóre pokryte barwnymi szkliwami, stanowią przegląd dorobku artystycznego Stanisława Zagajewskiego z najbardziej interesującego, aktywnego i kreatywnego okresu twórczości rzeźbiarza. Oprócz kilkudziesięciu rzeźb przyściennych i wolno stojących na wystawie prezentowanych jest 8 monumentalnych kompozycji ołtarzowych powstałych w latach 1968-1976.

Po śmierci Stanisława Zagajewskiego wystawa została wzbogacona o fotogramy przedstawiające artystę oraz cytaty z fragmentami jego wypowiedzi, pochodzące z różnych okresów. Teraz, kiedy artysty nie ma już wśród nas, istnieje nadal w otoczeniu swoich rzeźb, lecz w wymiarze wirtualnym. Zwiedzając wystawę, można oglądać na wielkoformatowym ekranie filmy ukazujące artystę rzeźbiącego swoje dzieła i opowiadającego o sztuce. Można także przypomnieć sobie warunki w jakich żył i tworzył oraz jak spacerował z wózkiem w towarzystwie psów po Włocławku. Twórczość „Włocławskiego Nikifora” jest tak samo ciekawa i oryginalna, jak jego filozofia i sposób bycia. Te wszystkie elementy są nierozłączne i składają się na pełny portret artysty.

ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ WACŁAWA BĘBNOWSKIEGO (1865-1945)

Wystawa prezentuje fragment kolekcji rzeźb Wacława Bębnowskiego. Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej posiada największą kolekcję rzeźb i pamiątek Wacława Bębnowskiego. Mieszkający w Aleksandrowie Kujawskim artysta pierwsze rzeźby przekazał do zbiorów przed II wojną światową. Po wojnie kolekcję zaczęto gromadzić od nowa, kupując rzeźby przede wszystkim od mieszkańców Włocławka i Ciechocinka. Po pierwszej monograficznej wystawie w muzeum we Włocławku w 1979 r. uzupełniono znacząco zbiór zakupami od córki rzeźbiarza Marii Fiszer i członków jego rodziny z Torunia.

Na wystawie mającej charakter biograficzny znalazły się rzeźby figuralne. Wśród nich portretowe, rzeźby sakralne, niewielkie figurki animalistyczne. Dominują na wystawie przedmioty użytkowe – wazony, patery, przyciski na biurko. W większości tych rzeźb widoczna jest inspiracja secesją – w pozach nagich nimf, kobiet z rozwianymi włosami i przede wszystkim w ornamentyce czerpiącej motywy ze świata roślinnego czy sztuki Dalekiego Wschodu.

Oprócz rzeźb na wystawie znajdują się malowane akwarelą i olejami pejzaże, rysunki, szkice Wacława Bębnowskiego. Biografię artysty ilustrują pamiątki – dokumenty i fotografie, na planszach znajduje się kalendarium najważniejszych zdarzeń z życia artysty.