SIEWNIK rzutowy.

Siewnik rzutowy, ręczny (tzw. szkocki) złożony z części jezdnej i belki siewnej. Część jezdna to taczka składająca się z drewnianych ramion, ułożonych na kształt ramion trójkąta, połączonych dwiema poprzecznymi listwami: bliżej rękojeści wąską - od strony koła szerszą. Wierzchołek ramion łączy oś na której zamontowane jest drewniane, okute koło. Pod każdym ramieniem pionowe listewki podpierające taczkę. Na szerokiej listwie oparte są dwa metalowe pręty zakończone stożkami zębatymi. Drugi stożek zębaty znajduje się w wycięciu, po środku belki siewnej. Po nałożeniu belki tworzą przekładnię stożkową, poruszającą pręt ze szczoteczkami znajdujący się w jej wnętrzu. Belka siewna ma przekrój trójkąta i pełni funkcję skrzyneczki do której wsypuje się nasiona. Jedna ze ścianek jest wiekiem na zawiasach płaskich, zamykana na skobel. Druga ścianka posiada 12 blaszanych, okrągłych i ruchomych tarcz, z różnej wielkości otworami, której zadaniem jest regulowanie częstotliwości wysypywania nasion (zmniejszano lub zwiększano wysiew nasion). Belka mocowana była do taczki przy pomocy metalowych ''łapek'' przyczepionych do ramion taczki. Siewnik wykorzystywany był do siewu koniczyny.