Rzeźba “KRUCYFIKS”

Rzeźba pełna, drewnianymi kołeczkami przybita do prostego krzyża. Korpus Chrystusa prosty. Ręce w sposób nienaturalny ugięte w łokciach, ukosem wyniesione ku górze, o charakterystycznych, otwartych dłoniach. Klatka piersiowa uformowana w klin, pocięta poziomym, schematycznym żebrowaniem. Nogi ułożone blisko siebie, lekko ugięte w kolanach, prawa stopa nałożona na lewą. Wąskie biodra, bardzo skąpo opina perizonium, uformowane w fałdy na kształt litery V. Głowa nieznacznie schylona w dół, z pochyleniem na prawe ramię. Twarz trójkątna, modelowana płasko z charakterystyczną, trójkątną brodą, wcinającą się w piersi. Włosy sztywną płaszczyzną opadają na kark. Chrystus nie posiada wyrzeźbionej korony cierniowej. Polichromia ze śladami przemalowań. Ślady beżowej, cielistej, brązowej i złotej, nakładają się na siebie, ślady czerwieni na prawym boku i dłoniach, krzyż brązowy; ręce wykonane oddzielnie i połączone z korpusem, nogi wykonane z dwóch kawałków, w okolicach kolan i ud łączone drucianymi klamrami; ubytek prawej stopy. Rzeźba jest bardzo pięknym przykładem twórczości artystycznej, cechującej się rozwiązaniami formalnymi, typowymi dla ludowej ekspresji. W tym zabytku jest to widoczne w wyolbrzymieniu głowy, kontrastującej ze smukłym korpusem Chrystusa oraz nienaturalnie przedstawionych rękach z dużymi, otwartymi dłońmi.