RADEŁKO prostogrządzielowe.

Radło, zwane też redłem, od 2 poł XIX w służyło na Kujawach do redlenia ziemniaków. składa się z grządzieli, słupicy głównej, radlicy, rękojeści, regulatorów głębokości radlenia. Grządziel prosta. Na jej przodku kółko do ustawiania głębokości radlenia, bliżej drugiego końca umocowane są słupica główna i rękojeści. Słupica metalowa, powyżej obita paskiem grubej blachy, co ją wzmacnia, chroni i nieco poszerza. Na jej końcu radlica o kształcie wypukłego trójkąta. Rękojeści drewniane łukowato rozchodzące się na boki, na końcu grządzieli wsparte słupkiem. Na początku grządzieli jest pedał regulujący głębokość radlenia. Brak skrzydełek, ale niewielkie otworki wywiercono na słupicy z jednej strony to zapewne ślady po ich mocowaniu. Radło wykonane ręcznie z elementami metalowymi wykonanymi przez kowala.