MŁOCARNIA PROSTÓWKA.
Szczegóły
Autor
C. JaehneSohn, Maschinenfabrik und Essengiesserei von Jaehne, Landsberg (Gorzów Wielkopolski),
Czas powstania
I ćw. XX wieku (prawdopodobnie do 1919 roku)
Miejsce powstania
Słońsk Dolny, Aleksandrów Kuj., kujawsko-pomorskie, Kujawy,
Wymiary
dł. 273cm, wys. 190cm, obudowa: wys. 50cm, szer. 85cm.
Materiał
żeliwo, blacha żelazna, stal,
Technika
wyrób fabryczny,
Właściciel obiektu
Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej
Słowa kluczowe
,
Sygnatury
Numer inwentarzowy
MK-9604 E
Opis
Młocarnia - maszyna służąca do wymłotu ziarna zbożowego. Należała do najpotrzebniejszych i najbardziej rozpowszechnionych maszyn rolniczych.
Młocarnia-typ bębnowy, systemu cepowego, na słomę prostą, przewoźna, poruszana za pomocą kieratu (pas transmisyjny).
Najważniejszą częścią maszyny jest bęben pełny, z blachy żelaznej, obracający się na osi, na powierzchni którego, przytwierdzonych jest, w układzie poziomym pięć listew stalowych, karbowanych ukośnie (system Gouchera), zwany cepami. Listwy te spełniały rolę bijaków cepowych. Połowę, do 2/3 bębna otacza Tzw. klepisko, przytwierdzone śrubami do korpusu młocarni. Klepisko, tzw. dolne (umieszczone pod bębnem), zbudowane z grubej, karbowanej blachy. Osłona zespołu młócącego wykonana z blachy, obudowa z drewna (kształt trapezoidalny). Osłona miała za zadanie zapobiegać rozpryskiwaniu ziarna. Stół podawczy drewniany. Całość umieszczona na podstawie żeliwnej, z czterema kółeczkami (osadzonymi na osi), do przemieszczania maszyny.
Młocarnia tego typu, zastępowała pracę 30-50 osób, młócących cepami. Rozwinięty snop zboża wsuwano po stole do zespołu młócącego. Zboże porywane było szybkim ruchem wirowym bębna, przypierane do klepiska i poddawane silnym uderzeniom listew-bijaków, jak przy młócce cepami ręcznymi. Przenośniki wirujące w przeciwnym kierunku niż bęben, zagarniały wymłóconą słomę, otrząsały ją z resztek ziarna i wyrzucały otworem wylotowym na pochyło ustawioną powierzchnię-ladę. Ziarno po osłonie spadało na dół, gdzie wygarniane było do worków.
Próby zbudowania praktycznej młocarni trwały w Europie już od XVII wieku. W Polsce już w II połowie XVIII wieku, używano ich w niektórych dobrach ziemskich (system oparty na zastosowaniu uderzających cepów). W 1784 roku Szkot A.Meikle wynalazł maszynę bębnową. W Polsce takie maszyny zaczęto produkować w 1805 roku w wytwórni maszyn i narzędzi rolniczych w Zwierzyńcu n/Wieprzem. W połowie XIX wieku wprowadzono system Gouchera - stosowały je wszystkie fabryki niemieckie, francuskie i angielskie, w tym niektóre polskie, np. Cegielski, Lilpop, Zieleniewski i inni.