KUFER PODRÓŻNY

Kufer zbity z deszczułek drewnianych, składa się z dolnego prostopadłościennego pudła oraz płytszego wieka, w którym w boczkach są pojedyncze deski. Krawędzie wzdłuż dłuższych boków wieka posiadają półokrągły wykrój, co tworzy łukowate załamanie ścian u nasady wierzchu, płaskiego. Łączenia pudła z wiekiem na trzy metalowe skrzydełkowe zawiaski. Wszystkie zewnętrzne ścianki oraz dno kufra obite szczelnie blachą (zachowana częściowo). Wzmacniają ją taśmy płaskiego drewna biegnące na wieku: środkiem wzdłuż całej długości jedna taśma, w poprzek wieka cztery schodzące na jego ścianki. Tam podsunięte są pod metalową taśmę opinającą cały obwód wieka, wystającą poza jego właściwe ścianki, co umożliwia szczelne zamykanie kufra (taśmy nachodzą na zewnętrzne ściany dolnego pudła). Miejsca skrzyżowania się taśm mają nabite metalowe plakietki., ozdobnie profilowane i tłoczone w wypukłe kwiaty. Naroża wieka obite blaszanymi „kolankami” z kątownika. W licu pudła cztery pionowe taśmy drewniane mocowane plakietkami z met., a w boczkach i z tyłu pojedyncze drewniane taśmy biegną środkiem poziomo. W szczytach ponad nimi mocowane są skórzane paski uchwytów, końcami wsunięte w metalowe plakiety. Kufer posiada także kątownikowe plakiety z motywami tłoczonymi silniej na ich załamaniach przypominających główki z częścią twarzową. Te plakiety łączą końce drewnianej taśmy ze szczytem wieka, dolne końce taśm w licu pudła z dnem, oraz wzmacniają dolne krawędzie pudła od strony szczytowej i tylnej. Pełnią rolę izolatorów z podłożem. Kufer w bardzo złym stanie. W licu u góry pudła w dwóch miejscach nabite dolne fragmenty zamków z ruchomymi zawiaskami (brak jednego), które wpasowały się w górne tarcze zamka na kluczyk. Brak śladów malatury, która pierwotnie mogła być na blasze.