Grafika “Szulerzy”

Rycina pochodzi z Recueil d'estampes d'apres les plus célebres tableaux de la Galerie Royale de Dresde. Trzytomowe wydawnictwo zostało zainicjowane w 1750 r. Zaangażowano do pracy przy nim wielu wybitnych rytowników europejskich, którzy mieli w wersji graficznej przedstawić najwybitniejsze dzieła prezentowane w Galerii Drezdeńskiej. Każdy z tomów składał się z 50 plansz ilustracyjnych oraz opisów w języku francuskim i włoskim. Szulerzy byli 28. sztychem w drugim tomie wydanym w 1757 r. Przedstawiony na sztychu obraz z ok. 1620–1630 uważany był za dzieło Caravaggia. W towarzyszącym grafice opisie autorzy podkreślają wszystkie cechy wskazujące na autorstwo Michelangela Merisi, podając za analogiczny obraz z Galerii Barberini z 1597 r. (obecnie Kimbell Art Museum w Forth Worth, USA). Obecnie płótno, które przedstawił Tanje przypisywane jest Valentinowi de Boulogne (1591–1632) i nadal znajduje się w Dresden Gemäldegalerie. Scena rodzajowa, jaką przedstawił de Boulogne, a za nim Tanje, pozostaje pod silnym wpływem Caravaggia, zachowując też atmosferę jego prac. Młody mężczyzna grający w karty z nieco starszym oszustem obserwowany jest przez drugiego, pozostającego nieco w cieniu towarzysza. Wprowadzenie tajemniczego mężczyzny do kompozycji wzmaga napięcie budowane przez gesty i starannie dobrane elementy, m.in. kartę ukrytą w odwróconej dłoni szulera.