Grafika “Sybilla Tyburtyńska”

Rycina pochodząca z cyklu przedstawień Sybilli wydanego ok. 1530 r. w Amsterdamie przez Doena Pietersza. Na całość składało się siedem kart z przedstawieniami Sybill, scen ze Starego i Nowego Testamentu oraz personifikacji i alegorii w dekoracyjnym obramieniu architektonicznym. Na karcie piątej, z której pochodzi Sybilla Tyburtyńska, znajdowały się też wizerunki Sybilli Agrypińskiej, personifikacje Sprawiedliwości i Złości oraz scena Wyszydzania i Biczowania Chrystusa. Wieszczki oraz personifikacje zostały wykonane przez Lucasa van Leyden, autorem pozostałych przedstawień był Jacob Cornelisz van Oostsanen. Prorokini, znana też pod imionami Albunea, Sybilla z Tyburu lub z Tivoli ukazana została z uciętą dłonią, którą trzyma przy lewej piersi. Atrybut ten odnosi się do jej przepowiedni naigrywania się z Chrystusa. Jest to obcięta dłoń, która spoliczkowała Jezusa. Ten element został wprowadzony do ikonografii Sybilli Tyburtyńskiej przez sztukę francuską w XV w. Innymi atrybutami Albunei były: księga, kielich z Ostatniej Wieczerzy i korona cierniowa lub gwiazda zapowiadająca Boże Narodzenie.