Grafika “Sybilla Libijska”

Rycina pochodząca z cyklu przedstawień Sybilli wydanego ok. 1530 r. w Amsterdamie przez Doena Pietersza. Na całość składało się siedem kart z przedstawieniami Sybill, scen ze Starego i Nowego Testamentu oraz personifikacji i alegorii w dekoracyjnym obramieniu architektonicznym. Na karcie trzeciej, z której pochodzi Sybilla Libijska znajdowały się też wizerunki Sybilli Perskiej, personifikacje Miłosierdzia i Chciwości, przedstawienia Madonny z Dzieciątkiem stojącej na księżycu oraz Chrystus schodzący do otchłani. Wieszczki oraz personifikacje zostały wykonane przez Lucasa van Leyden, autorem pozostałych przedstawień był Jacob Cornelisz van Oostsanen. Sybilla Libijska, której dawano też imię Elissa, przedstawiona została z płonącą pochodnią. Ten motyw przeszedł z wizerunków włoskich do sztuki francuskiej pod postacią płonącej świecy. W XV w. zmodyfikowano go, wkładając w ręce wieszczki płonącą pochodnię odnoszącą się do jej przepowiedni, mówiącej że nadejście Chrystusa rozjaśni ciemności. Ukazywano ją także z wieńcem na głowie, palmą w lewej dłoni, gałązką oliwną lub zerwanymi łańcuchami symbolizującymi zejście Jezusa do otchłani.