KONKURS „PODRÓŻE MAŁE I DUŻE” – PYTANIE 9
Przed nami 9 pytanie w konkursie „PODRÓŻE MAŁE I DUŻE”. Najprostszym, choć z pewnością nie najbardziej efektywnym, sposobem podróżowania była piesza wędrówka. Realizując podroż, korzystano także z innych środków. Proszę wymienić nazwę pojazdu, który stał się symbolem tradycyjnego wiejskiego transportu.
Odpowiedzi przesyłajcie na adres: konkursmzkid@gmail.com.
Gratulujemy Pani Beacie, która ponownie odpowiedziała prawidłowo na 8 pytanie konkursowe: Wędrówka wymagała odpowiedniego przygotowania. Podstawową kwestią był ubiór. Jaki jego element wędrowiec oszczędzał w trakcie podróży?
Wędrowiec niezależnie od długości podróży musiał przygotować odpowiedni ubiór. Charakterystyczne dla wieku XIX było ubieranie na siebie kilku warstw materiału, aby ochronić się przed chłodem i mrozem, również kurzem. Do szycia używano głównie płótna, z którego wykonywano ubrania zarówno dla chłopów, jak i robotników. Każdy z nich posiadał strój codzienny (roboczy) oraz odświętny. Ważnym jego elementem było również obuwie, które tak jak inne części garderoby dzielone było na odświętne i codzienne. Do drugiej grupy zaliczały się między innymi trepy drewniane lub ze skórzanymi elementami, z łyka bądź trzciny. Obuwie to nie było wygodne — słabo wygarbione, twarde, noszono je głównie do prac polowych lub przydomowych. Buty skórzane, wytwarzane głównie ze skór świńskich zakładano od święta. W XIX wieku biedniejsi mieszczanie i robotnicy posiadali 3 pary obuwia. Zimą było izolowane sianem lub owijano stopy onucami. Dzieci w wieku 7 lat otrzymywały buty po rodzicach, które również wypełniano sianem, by stopa w nich była stabilniejsza. Buty były drogie, więc je oszczędzano, zdejmowano je przy niektórych pracach polowych, albo nawet w trakcie wędrówki.
