Jan Sowiński (1911–1990), artysta ceramik i grafik, urodził się w Kielcach. W latach 1928–1932 uczył się w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Po studiach i odbyciu służby wojskowej wrócił do rodzinnego miasta i otworzył Atelier „Kropka”, w którym zajmował się reklamą, projektowaniem szat graficznych książek oraz malarstwem. We wrześniu 1939 r. brał udział w obronie Warszawy, był więziony w obozach jenieckich, a po zwolnieniu wznowił działalność Atelier, współpracując jednocześnie z ruchem oporu. W 1942 r. został aresztowany przez Niemców i trafił do obozu koncentracyjnego na Majdanku, a następnie Gross-Rosen (Rogoźnica k. Strzegomia) i Leitmeritz (Litomierzyce w Czechach). Po wojnie wrócił do Kielc, gdzie ponownie otworzył pracownię. W 1953 r. przeprowadził się do Włocławka i rozpoczął pracę jako projektant w Ośrodku Wzorcującym Włocławskich Zakładów Ceramiki Stołowej, gdzie był zatrudniony do 1978 r. Tworzył zarówno formy ceramiczne, jak i wzory dekoracji. Jego twórczość prezentowano na wystawach krajowych i zagranicznych. Po ciężkiej chorobie zmarł we Włocławku w 1990 r.
Artysta uprawiał wiele dziedzin plastycznych. Początkowo tworzył głównie drzeworyty, które publikował w postaci winiet książkowych, a także na kartach czy drukach reklamowych. Od chwili rozpoczęcia pracy we Włocławku opracował ponad kilkaset form ceramiki okolicznościowej i użytkowej. Różnorodność form i dekoracji tworzonych przez Jana Sowińskiego pokazuje bogactwo włocławskiego designu wyrobów ceramicznych, zarówno tych wytwarzanych na szeroką skalę, jak też okazjonalnych form pamiątkowych i unikatowych.

Ekspozycja czynna jest do 31 lipca 2022 r.
Miejsce prezentacji: Zbiory Sztuki, ul. Zamcza 10/12

Wystawa dzieł ze zbiorów Grażyny Guźleckiej i Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku.