Grafika “Scena miłosna – Angelica i Medoro”

Sztych Raphaela Morghena wykonany według obrazu Teodoro Matteiniego z 1787 r. został wydany w Rzymie w 1795 r. nakładem Aleksandra Daya. Odbitka stanu ostatecznego płyty graficznej, z inskrypcjami autora, wydawcy oraz dedykacją. Do zbiorów MZKiD rycina trafiła jako mienie poniemieckie, zabrane z magazynów Tymczasowego Zarządu Miejskiego we Włocławku. W czasie okupacji należał do „Baltendeutschów”, którzy przywieźli go najprawdopodobniej z Rygi po 1939 r. Ilustracja historii miłosnej przedstawionej przez Ludovico Ariosto w Orlando Furioso (Cant. XIX, 36). Orland Szalony, najdłuższy epos rycerski, opisuje przygody Orlanda walczącego z Saracenami oraz jego nieszczęśliwą miłość do orientalnej królewny Angeliki. Historia spisana przez Ariosto jest kontynuacją Orlando inamorato Matteo Marii Boiardo. Paladyn Karola Wielkiego, przemierzając świat szukał swej ukochanej, która nie odwzajemniała jego uczuć. Angelika, którą poświęcono jako ofiarę dla morskich potworów zostaje uratowana przez afrykańskiego rycerza Ruggiero, który ofiarował jej magiczny pierścień. Odnaleziona przez obłąkanego już Orlando królewna zniknęła za sprawą klejnotu, pozostawiając swego adoratora chorego z miłości. Angelika ostatecznie zakochała się w afrykańskim księciu Medoro, z którym powróciła do rodzinnej Cathayi. Scena ukazana na grafice jest momentem jednego z miłosnych spotkań królewny ze swym wybrańcem. Chcąc ogłosić całemu światu, iż należą do siebie Angelika znaczyła każde możliwe miejsce inskrypcjami o tym świadczącymi. Wycinającej na pniu drzewa imiona kochanków dziewczynie pomaga Medoro. Przyglądający się temu Amor przychylnie oświetla nocną scenę płonącą pochodnią.