Lawinit. Między ceramiką i brązem

Description

“Lawinit. Między ceramiką i brązem” to pierwsza w Polsce publikacja katalogowa wyrobów ze sztucznego marmuru powstałych w latach 1923-1936. we włocławskiej firmie Lavinit. Krupka i Perlicz. Katalog składa się z części historycznej, ilustrowanej materiałami archiwalnymi oraz z wykazu katalogowego obejmującego 63 obiekty znajdujące się w zbiorach Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. Są to formy z masy lawinitowej, powstałe we włocławskiej wytwórni a także wyroby sygnowane znakiem Wulkanit/Grudziądz, produkowane w okresie międzywojennym w mało znanej, grudziądzkiej firmie.
Włocławskie Muzeum posiada największy w skali kraju, unikatowy zbiór ceramiki użytkowej wykonanej z masy lawinitowej, będącej mieszaniną siarki, piasku i drobinek metalu. Jej wynalazcą oraz twórcą technologii wyrobu naczyń był niemiecki przedsiębiorca Willy Henker. Produkcją na skalę przemysłową jako pierwsza trudniła się niemiecka firma Kunststein-Industrie, powstała ok. 1912 r. Historia lawinitu związana jest także z tradycją ceramiczną Włocławka. W 1923 r. tutejsi przemysłowcy Natan Krupka i Baruch Perlicz zakupili patent od wynalazcy. Od tego momentu we Włocławku produkowano oryginalne i unikatowe dziś formy użytkowe, nawiązujące do wzorów orientalnych, antycznych oraz w stylu secesyjnym a później art-deco.
W latach 20. XX w. wyroby lawinitowe cieszyły się popularnością w Europie – przede wszystkim we Francji, Austrii, Niemczech, Czechach oraz w krajach skandynawskich. Od 1922 r. ceramika użytkowa z czarnej masy lawinitowej szybko zyskiwała uznanie w Stanach Zjednoczonych. W amerykańskim branżowym czasopiśmie Croccery and glass journal wydawanym w tym czasie w Nowym Jorku tak scharakteryzowano wyroby lawinitowe: (…) Ta zachwycająca ceramika, znana powszechnie w Europie, jest pierwszą tego rodzaju produkowaną w Stanach Zjednoczonych. (…)Wysoce artystyczne reprodukcje sztuki starożytnej, greckiej egipskiej. Delikatne modelowanie w epokowych kształtach(…). Wyroby z lawinitu, powstałe w tym niezwykłym procesie w produkcji ceramiki, można przenieść raz na zawsze, w sferę wyrobów artystycznych(…)
(Pottery and unusual merit. Croccery and glass journal., vol. 95, nr.14. 1922 r.)